ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΑΡΠΑΘΙΚΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ

Γεια σας. Στα «Καρπάθικα Ημερολόγια», που πλέον γράφονται από την Αθήνα το Ηράκλειο, δημοσιεύω σκέψεις και ιδέες που με απασχολούν και που προέρχονται από οτιδήποτε μπορεί να είδα, άκουσα, έζησα.
Για να είμαστε σύμφωνοι με τους κανόνες του παιχνιδιού, θα διατηρήσουμε την ανωνυμία μας. Ο σκοπός βέβαια δεν είναι να κρυφτούμε πίσω από ένα ψευδώνυμο για να πούμε όσα δε θα τολμούσαμε να πούμε ενυπόγραφα, γι' αυτό και κάθε σχολιαστής είναι φυσικά ελεύθερος να υπογράφει όπως θέλει, επωνύμως ή ψευδωνύμως. Ωστόσο, θέλω να μείνουμε σταθεροί σ' αυτή την έστω και σχετική ανωνυμία, δηλαδή να μη δημοσιεύουμε το όνομα του άλλου αν το ξέρουμε.
Όταν απαγορευτεί η ανωνυμία, βλέπουμε...

Πέμπτη 5 Ιουλίου 2007

ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΕΣ ΑΝΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ

Ο Νταλάρας τραγουδάει στο Ηρώδειο ρεμπέτικα τραγούδια σχετικά με το χασίσι και τα ναρκωτικά. Ποιοι θα πάνε; 

Όχι βέβαια οι καθαρόαιμοι ρεμπέτες. Αυτοί δε γουστάρουν Νταλάρα, είναι ένας εμπορικός τραγουδιστής της οκάς. Ούτε Ηρώδειο γουστάρουν, είναι για τους μικροαστούς, τους νεόπλουτους και τα ψώνια. 

Οι καθαρόαιμοι θαμώνες του Ηρωδείου επίσης δε θα πάνε. Καλό είναι το Ηρώδειο, ανεβαίνουν μερικές παραστάσεις της προκοπής –μία όαση, εδώ που τα λέμε–, αλλά τελευταία το έχουν εκχυδαΐσει τελείως. Ακούς, παίζουν χασικλήδικα! 

Επίσης, δε θα πάω εγώ. Και πολλοί άλλοι. Πάντως σίγουρα κάποιοι θα πάνε. Υποθέτω ότι χοντρά - χοντρά θα πάνε οι εξής δύο τύποι ακροατηρίου: 

1ος τύπος: τα ρεμπέτικα δεν είναι η αγαπημένη μου μουσική, αλλά τα ακούω ευχάριστα. Δεν τραβάω κανένα ζόρι με τα χασικλήδικα, επιτέλους δε ζούμε ούτε στο Μεσαίωνα ούτε επί Μεταξά. Άρα, αν είναι να πάω μια φορά σε ρεμπέτικα, ας είναι με την εγγύηση του Νταλάρα και του Ηρωδείου. 

2ος τύπος: το Ηρώδειο δεν είναι η καλύτερή μου, αλλά δεν είμαι και ιδεολογικά αντίθετος. Δεν έχω πάει και ποτέ (ή: δεν πάω συχνά), αλλά δεν ξέρεις, ίσως και να μου αρέσει. Αν είναι να πάω μια πρώτη φορά, ας είναι στα ρεμπέτικα που είναι και πιο εύπεπτα από την τραγωδία. Και στο κάτω κάτω ο Νταλάρας είναι εγγύηση. 

Άρα, θα είναι ένα άνοιγμα προς όσους ακούν πολύ λίγο ρεμπέτικα και προς όσους πάνε πολύ λίγο στο Ηρώδειο. 

Αυτό το άνοιγμα λέγεται αλλιώς εκλαΐκευση. Δηλαδή, η εκλαΐκευση του ρεμπέτικου περνάει από το Ηρώδειο. 

Δεν είναι λίγο ανάποδο;

2 σχόλια:

Φιλαλήθης είπε...

"Εκλαίκευση του ρεμπέτικου".
Λίγο οξύμωρον δεν είναι;

Ανώνυμος είπε...

Πραγματικά οξύμωρον πλην αναγκαίο...Εκλαίκευση σημαίνει διάδοση που συναιπάγεται κατανάλωση.Έχετε σκεφτεί οτι ίσως τα πνευματικά δικαιώματα των συγκεκριμένων τραγουδιών να κοστίζουν κάτι λιγότερο από τα τραγούδια της Μαντόνα για παράδειγμα?Για ρωτήστε και τον τύπο...