Όχι βέβαια οι καθαρόαιμοι ρεμπέτες. Αυτοί δε γουστάρουν Νταλάρα, είναι ένας εμπορικός τραγουδιστής της οκάς. Ούτε Ηρώδειο γουστάρουν, είναι για τους μικροαστούς, τους νεόπλουτους και τα ψώνια.
Οι καθαρόαιμοι θαμώνες του Ηρωδείου επίσης δε θα πάνε. Καλό είναι το Ηρώδειο, ανεβαίνουν μερικές παραστάσεις της προκοπής –μία όαση, εδώ που τα λέμε–, αλλά τελευταία το έχουν εκχυδαΐσει τελείως. Ακούς, παίζουν χασικλήδικα!
Επίσης, δε θα πάω εγώ. Και πολλοί άλλοι. Πάντως σίγουρα κάποιοι θα πάνε.
Υποθέτω ότι χοντρά - χοντρά θα πάνε οι εξής δύο τύποι ακροατηρίου:
1ος τύπος: τα ρεμπέτικα δεν είναι η αγαπημένη μου μουσική, αλλά τα ακούω ευχάριστα. Δεν τραβάω κανένα ζόρι με τα χασικλήδικα, επιτέλους δε ζούμε ούτε στο Μεσαίωνα ούτε επί Μεταξά. Άρα, αν είναι να πάω μια φορά σε ρεμπέτικα, ας είναι με την εγγύηση του Νταλάρα και του Ηρωδείου.
2ος τύπος: το Ηρώδειο δεν είναι η καλύτερή μου, αλλά δεν είμαι και ιδεολογικά αντίθετος. Δεν έχω πάει και ποτέ (ή: δεν πάω συχνά), αλλά δεν ξέρεις, ίσως και να μου αρέσει. Αν είναι να πάω μια πρώτη φορά, ας είναι στα ρεμπέτικα που είναι και πιο εύπεπτα από την τραγωδία. Και στο κάτω κάτω ο Νταλάρας είναι εγγύηση.
Άρα, θα είναι ένα άνοιγμα προς όσους ακούν πολύ λίγο ρεμπέτικα και προς όσους πάνε πολύ λίγο στο Ηρώδειο.
Αυτό το άνοιγμα λέγεται αλλιώς εκλαΐκευση.
Δηλαδή, η εκλαΐκευση του ρεμπέτικου περνάει από το Ηρώδειο.
Δεν είναι λίγο ανάποδο;
2 σχόλια:
"Εκλαίκευση του ρεμπέτικου".
Λίγο οξύμωρον δεν είναι;
Πραγματικά οξύμωρον πλην αναγκαίο...Εκλαίκευση σημαίνει διάδοση που συναιπάγεται κατανάλωση.Έχετε σκεφτεί οτι ίσως τα πνευματικά δικαιώματα των συγκεκριμένων τραγουδιών να κοστίζουν κάτι λιγότερο από τα τραγούδια της Μαντόνα για παράδειγμα?Για ρωτήστε και τον τύπο...
Δημοσίευση σχολίου